TIJ - ‘Gig Economy’ out on Candy Bomber Music!

From the Dark Peak where Derbyshire meets Manchester, TIJ (The Inconsistent Jukebox) is the work of Barry Snaith, also one half of European duo m1nk, whose critically acclaimed debut album emerged mid 2019. A prolific soundscape writer and global collaborator, Gig Economy will be his debut solo album with TIJ.
As an experienced musician who has entered into many collaborations with the greatest musicians in the world, Snaith subtly mixes different musical influences. From Captain Beefheart's genius madness, Bowie's Glam Rock to electronics and synths, it's all there.

m1nk is already something weird –and this is not meant as being negative, but TIJ moves even a step further. It simply is impossible defining the sound of this project, which rather sounds as a sonic melting pot. The opener of the album is mixing psychedelic elements together with some krautrock while the next track comes closer to dark-rock and the next one as a chanson experiment. The songs are clearly filled with a part of dark reverie, the sphere being an essential element of the work. The vocals have something sensual and are perfectly matching with the composition. Electronics and guitar play have been merged together, which I think creates this eclectic approach you can’t totally put your finger on.

+ + + : The main common element with m1nk is the originality of the project. TIJ doesn’t care about established music genres or trendy styles. It all comes from a creative spirit and resulted in a few noticeable songs. I especially like the ‘chanson’-approach running through “Sing Me Something Sinister” and “Let Me In A Dream”, but there’s also something to say about the more rock orientated “A Puppet Pulling Strings”. The sphere hanging over the songs has something particular. But one of the main strengths might be the production of the vocals, which has something sensual and bewitching.
Source: Side-Line, Inferno Sound Diaries

Je hebt van die bands, die flink grabbelen in de jaren 80 en 90. Indien dit goed gedaan wordt, kan ik daar enorm van genieten. Het is voor mij nog altijd de meest belangrijke muziekperiode. Het Britse TIJ, voluit The Inconsistent Jukebox, toont op het debuut Gig Economy aan over de juiste aanpak te beschikken. TIJ is het project van Barry Snaith, die vorig jaar nog hoge ogen gooide met het debuut van de groep m1nk. Ook daar kwam het verleden modern opgedost naar boven en wisten ze telkens te verrassen. Dat is nu wederom het geval met zijn nieuwste worp. Hij brengt verschillende muziekstijlen of mixen daarvan, haalt inspiratie uit diverse invloeden en gaat heerlijk op niet chronologische volgorde door de afgelopen 40 jaar, om er zijn hedendaagse geheel van te kneden. Wat dat betreft past de volledige projecttitel als een huis. Dat maakt zijn muziek spontaan, dynamisch, eigenzinnig en bovenal steengoed. Kijk niet raar op als je fragmenten terughoort waar je bijvoorbeeld David Bowie, Happy Mondays, Virgin Prunes, Stooges, Nick Cave, Beck, Tricky, Tom Waits, Screaming Trees of Captain Beefheart in herkent, maar weet ook dat dit slechts korte herkenningspunten zijn van waaruit hij alweer naar zijn volgende muzikale idee onderweg is. Daarbij wordt hij geholpen door enkele gastmuzikanten. Je kunt nauwelijks je vinger op dit caleidoscopische werk leggen. Het levert stuk voor stuk innovatieve, meeslepende nummers op, waar je ouderwets van kunt genieten.
Bron: Schaduwkabinet, Jan Willem Broek